Hub
Geplaatst op maart 31, 2001 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Comments Off on Hub
‘Egbert! Met Bob. Zeg, weet jij dat? Wat zeg je? Ja nee, dat weet je niet of je dat weet, dat begrijp ik, maar stel je hebt een kabelmodem, en dat hang je aan een hub, en aan die hub hang je een stel pc’s… dan kan toch iedereen in principe transparant naar binnen fietsen?’
‘…’
‘Ja nee, dat begrijp ik. Maar het punt is, je zit met je mac-adres. Die ADHC-server zoekt naar dat mac-adres, en als ‘ie dat niet vindt gooit ‘ie hem in de foutmelding. Hij herkent hem wel, maar hij mag hem niet binnenlaten, want hij is dedicated voor één IP, dus wat ik dan denk is: je gaat hub-router, router-hub en dan hup naar een tweede netwerkkaart in je basismachine zodat je via een gateway verder naar buiten fietst. Zonder dat je transparant bent.’
‘…’
‘Nee niet hub, húp, zei ik. Ja. Eh… nee, die is golfen in de Algarve.’
‘Hein? Ja met Bob. Zeg, ik zit hier bij dat klusje van HTB, dat netwerkje weetjewel, en nu blijkt, dat is dus een kabelverhaal. Dus eh… Ja, op zich werkt het perfect hoor, je haalt een file op van 4 meg, en dat duurt vijftien seconden! Ja nee echt waar, da’s lachengierenbrullen. Maar goed, je werkt hier dus niet met je externe toegangsadapter, want het is een LAN-gebeuren. En nu vroeg ik mij af of … oh, ja, ik wacht even. Wat? Oké. Jaasgoed, tot zo.’
‘Mét Bob! … Ja… ja… ja… ja… ja… eh… nee. Oké. Doei.’
‘Hallo met Bob. Wat? Zés pond? Wat heb jij in die borstvoeding zitten? Kryptonite of zo? Hhahaha!’
‘…’
‘Ja nee da’s een grapje, maakt niet uit.’
‘…’
‘Kryptonite, da’s uit Superman, doet er niet toe. Dus ze waren tevreden, nou da’s mooi. Ja toch? Oké ik moet weer verder, mop. Jo-doei!’
‘Mét Bob. Ah, Hein. Ja. Nou ja, het meest voor de handliggende is natuurlijk toch dat je zegt je gaat intern via een ander protocol, dat hang ik eronder, en dan loopt dat verder via dat nic-adres. Hè? Ja nou ja nic, mac, da’s hetzelfde. Wat zeg je? Nee niet nic-nac maar mic-mac. Nee nnnnic tweepoot en mmmmac driepoot. Ja precies. Dus… kut! Ja nee, die printersoftware, dat is echt drama. Zó’n manager weetjewel, en als die niks te managen heeft, gaat-ie een potje lopen zeuren. Ik bel je wel terug, want dit wordt niks. Doei!’
‘Mét Bob! Ja nee… Wat? Ja nee… Oh. Oh. Oh. Ja da’s effe klote natuurlijk. En boven? Ook niet? Da’s vreemd. Zit de stekker er wel in? Doe eens even resetten. Ja, dat kleine knopje achterop. Wat? Lícht uit? Meen je dat? Wat is dat? WÁT? INBRAAKALARM? Jezus. PAS MAAR OP DAT DE SPRINKLER NIET AANGAAT! IK ZEI: PAS MAAR OP D … ah, da’s beter. Och man, wat wij niet allemaal meemaken met dat Windows 2000, dat wil je niet weten. Nee Jasper is er niet, die is met vakantie. Eh, snowboarden in de Dolomieten, geloof ik. Ja oké. Doo-do!’
‘Hein? Ik dacht nog, kan ik er niet gewoon een splitter opzetten? Dan ga je heen en terug.’
‘…’
‘Ja nee, da’s waar, dan kom je toch weer met je transparantie, dus dat lost niks op. Maar goed, uiteindelijk moet er natuurlijk een stukje firewall bij, en die houdt dan dat buitenverhaal tegen. En als die pc dan routert, moet de gateway dan in dezelfde range zitten? Ja ja, alleen als je een request krijgt om te sharen. Nee ik begrijp het. Dank je Hein! Marco? Nee die is er niet, die is met vakantie. Wadlopen in de Alpen, geloof ik, of weet ik wat die gasten allemaal doen.’
‘…’
‘Nee, dat komt ik ben net vader geworden, dus wij kunnen effe niet weg. Ja nee gaat allemaal goed. Yvonne belt net, het kind is in drie weken zes pond aangekomen! Ja niet te geloven. Ik zeg wat zit er in die moedermelk van jou, kryptonite? Hahaha.’
‘…’
‘Nee niet Lipton Ice, kryptonite. Da’s een grapje. Van Superman, weetjewel? Nou ja, láát maar.’