Krols

Geplaatst op januari 17, 2003 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Comments Off on Krols

‘Dag. Erwin Krol.’
‘Hallo. Joop van Veen.’
‘Ah. U bent hier voor eh…’
‘Die zaak met die muts. ‘
‘Oh ja, daar moet u zometeen iets over zeggen.’
‘Ja. Ik ben van de Stichting Muts, vandaar. En u, u gaat zo het weerbericht doen, neem ik aan?’
‘De kans is vrij groot dat dat later op de avond ook inderdaad gaat gebeuren.’
‘Lijkt me erg leuk werk, wat u doet.’
‘Er zitten een paar ontwikkelingen aan te komen die de komende tijd roet in het eten zouden kunnen gooien, maar voorlopig hebben we nog te maken met de toestand zoals-ie nu is… en die is inderdaad hélemaal niet slecht.’
‘Moet u hiervoor nu elke dag naar Hilversum komen?’
‘Inderdaad, als ik dienst heb, dan kom ik hier, í­n de auto, over de snelweg, zo, achterlangs, en dan zo hier, door de ingang, naartoe gereden. Parkeren hóeft geen probleem te zijn, maar ja, het-kan-na-tuur-lijk-ook-een-beet-je-te-gen-zitten!’
‘Tja, dat hou je.’
‘Nou ja, dan ben ik dus ter plekke, en dan loopt alles verder wel zo’n beetje zoals we dat langzamerhand ongeveer gewend zijn. Misschien wat overleg hier of daar, kan een gezellig praatje bij zitten, eventuéél een laatste correctie, maar dat stelt meestal niet zo vreselijk veel voor.’
‘Woont u ver weg?’
‘Dat valt op zich mee, ‘t is een kilometer of dertig, eenendertig, kan hier en daar tweeëndertig zijn, dus op zichzelf is dat te overzien. Al kán zich natuurlijk altijd plaatselijk enige filevorming voordoen, maar die lost zich meestal na verloop van tijd naar het westen op.’
‘Terug is het lekker in een keer doorrijden, natuurlijk.’
‘Inderdaad. Hoe gaat dat, dat spitsverkeer dat ebt geleidelijk aan weg, en dan blijft het de rest van de avond en de nacht meestal toch tamelijk rustig. Niet voor lang echter, want in de loop van de vroege ochtend begint het dan weer, en dan is het om een uur of acht negen helaas weer uit met de pret.’
‘Hoe laat bent u vanavond nou bijvoorbeeld thuis?’
‘Mijn agenda zegt elf uur, zie ik, maar ik ben toch nét iets optimistischer en schat het op ongeveer half elf.’
‘Zeg, en die overgangetjes die Philip Freriks altijd naar u maakt hè, wordt dat nou voorbereid of gaat dat helemaal spontaan?’
‘Het is misschien wel aardig om dat even uit te leggen. Kijk, zo’n overgang, die ontstaat eigenlijk uit een combinatie van de actualiteit en de weersverwachting, en als dat gebeurt, dan krijg je dus wat wij meteorologen een bruggetje noemen. Dus laten we zeggen er is weer een bomaanslag in het Midden Oosten geweest en Philip Freriks vraag aan mij of er bij ons misschien ook een hogedrukgebied zit aan te komen.’
‘Ja zoiets.’
‘Stelt op zichzelf niet zo vréselijk veel voor, maar ‘t kan de zaak toch nét even verlevendigen.’
‘Goh. Leuk hoor. Heeft u kinderen?’
‘Twee. Zouden er íets meer kunnen zijn, maar ik hou het even op twee, al sluit ik niet uit dat het later nog oploopt tot drie, of zelfs vier.’
‘Goh leuk.’
‘Ja. Fantastische kinderen, zo nu en dan wat narigheid, maar dat mag geen naam hebben. Al is het natuurlijk vervelend als je er middenin zit.’

Reacties

Reacties zijn gesloten.