Bijzetting
Geplaatst op april 2, 2004 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer
Neem de openingskop van NRC Handelsblad, die maandag.
‘Prinses Juliana (94) overleden, bijzetting 30 maart.’
Een bijna korzelige dienstmedeling. Vooral door die cijfers natuurlijk. Koningin moeder dood, zo&zo oud geworden, dan&dan begrafenis – over naar het echte nieuws. En dan maak ik het met dat ‘begrafenis’ nog wat warmer, want er stond dus ‘bijzetting.’
Iedereen spreekt van de ‘bijzetting.’
Juliana wordt bijgezet. Er was nog even sprake van opzetting, maar uiteindelijk is gekozen voor bijzetting.
Het doet denken aan Amerikaanse politiemensen, die niet van cars en people spreken maar van vehicles en individuals.
Gelukkig werd er nog wel gewoon ‘lijkkoets’ gezegd. De volgende keer is dat het ‘bijzettingsvoertuig’.
(Geheel consequent wordt deze nieuwe, technische benadering nog niet gevolgd, anders had NRC Handelsblad op 7 december jongstleden moeten verschijnen met de kop: ‘Willem Alexander en Maxima planten zich voort, dochter: Amalia.’)
Ik heb het even nagekeken: bij Prins Hendrik en Koningin Wilhelmina, die in dezelfde kelder liggen, werd indertijd gewoon van ‘begrafenis’ gesproken. Het woord ‘bijzetting’ viel pas als het ging om de laatste handeling, het eigenlijke bijzetten.
Waarom nu ineens wel voortdurend dat ‘bijzetten’? Stuurt de RVD dat? Zo ja, hoe? Is er een memo, waarin de media verzocht worden geen ‘begrafenis’ te zeggen? Of gaat het subtieler? Zeggen de voorlichters va de RVD telkens met nauw verholen nadruk ‘bijzetting’ als een journalist, ‘begrafenis’ zegt, net zolang tot ze doorhebben dat het voor hun carrière waarschijnlijk beter als zij dat woord ook gebruiken?
Of is het gewoon een trend? Zoals de ‘winterse bui’ van de weerlieden – iemand begint ermee, het slaat aan & even later is het normaal.
Áls er een redenering achter zit, valt die wel te reconstrueren.
Aan het afscheid van een dode Oranje komt geen spade te pas, het benodigde graafwerk heeft eeuwen geleden al plaatsgevonden bij de bouw van die kelder onder de Nieuwe Kerk, en dus zou je niet kunnen spreken van een ‘begrafenis.’
Maar een begraving is nog geen begrafenis.
Bij het eerste stop je iets onder de grond, bij het tweede breng je iemand naar zijn graf, in dit geval een kelder. Wat de Oranjes doen, net als veel andere welgestelden, vooral in Amerika, is in feite een luxe vorm van het gewone begraven, maar dan zo dat je in de beslotenheid van een hermetische, loden kist rustig kan vergaan, zonder dat je wordt lastiggevallen door (on)gedierte uit de bodem.
Als iemand het vuur verkiest boven de groeve zeg je ook geen ‘begrafenis’, redeneert men misschien, maar dat is omdat er dan geen graf is. Hier wel, zodat er al met al dus geen goede reden is om niet gewoon van een ‘begrafenis’te spreken. Bovendien is er dan nog altijd ‘uitvaart’, waarbij de praktische vorm van lijkbezorging in het midden blijft en de zaak van de spirituele kant wordt bekeken.
Overigens bent u ook op dit moment getuige van een bijzetting. Hedenlands gaat stoppen. Hedenlands wil graag weer wekelijks, zoals vroeger, maar daarvoor is geen ruimte in de krant, dus ja, dat zal dan elders moeten. Waar? Check zo nu en dan hedenlands.nl voor het laatste nieuws.
Tabé dus, lieve lezers, dank voor alles.
Reacties
Laat een bericht achter