Heer en Boer
Geplaatst op december 2, 2005 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer
– Premier Balkenende, welkom terug in Nederland.
– Kuwel.
– U bracht afgelopen week een officieel bezoek aan de Nederlandse Antillen. Naar uw zin gehad?
– Zinspirende omgeving. Ziet mensen daar nog contact hebben mekaar, contact met natuur, mrook contact met Neeland, en ja, zinspirerend.
– Wordt het ooit nog wat, met de Antillen?
– Kzie zeker mogekeden. Webbe tier over eilande, zijn omringd door water, en zoozu weet, waters dolie van toekomst, kverwijs ook na toespraak koonpins Wim-Alxander, dus heb jals eilanden goei uitgangspositie voor toekomst.
– Nu heeft u op de laatste dag van uw verblijf aan de Amigoe, de belangrijkste krant van Curaçao, een interview gegeven dat in Nederland inmiddels nogal wat stof heeft doen opwaaien.
– …
– Ja toch?
– Was de vraag?
– Eh, waaróm?
– Eerse plaas: sgoed ook plaaske media serjeus te neme. Zidde nievooniks in Koonkrijk, dus neemk serjeus. Tweede plaas: nalles laatse dagen is gezegd via media, over en weer, niet misverstane woordingen, leek mij zinvol, als pumjee, om drook watover te zegge. Enfin, hebk gedaan. Huis te klein, rapen gaar, Leidin last, mensinde gordijne, stukje hypevorming, gedoe, gedoe, gedoe.
– Da’s natuurlijk niet leuk.
– Nou, weetu, smisschien welsgoed.
– U hamert toch altijd zo op respect? U bent toch tégen al die ministers die maar wat roepen, ongeacht het kabinetsbeleid?
– Swaar. Heeftu glijkin. Vleden vaak zo opgesteld, maar snie altijd goed. Snie altijd goed. As je mense ziet, Suurname, Dantillen, mens zijn vrij, vrolijk, spontáán, hart op tong. Dan denk je toch: já, kun wij schien wavvan leren.
– Oké, je bent in de tropen, het is warm, er komt eens een vrolijke cocktail langs, dus je formuleert misschien wat losser dan normaal, maar dit was toch wel weer het andere uiterste, of niet?
– Zammaal betrekkelijk. Moemekaar ook druimte gunnen. Kun wel zeggen: sniegoed, doek nieaan mee, maar op gevement moej signaal geven.
– Ja, maar om minister Veerman nou een ‘ontzettende paardelul’ te noemen, dat gaat wel een beetje ver!
– Ach weet u, zook ‘n kwestie van appreciatie. Deen weegt woorden anders dan dander. Maar, geen misverstand, ik méén took. Cees Veerman is een arrogante, zelfingenomen paardelul, klaar. Potje te sjacheren met vage bv-tjes om maar zoveel mook lanbouwsiedies binnen talen, komt in pobeme, kabinet steunt ‘m vóluit, óók de VVD, en dan zoiets! Stuuk ‘n kutstreek. ‘S ‘n kutstreek van deerste orde. Geen twijfel aan. Kamme voorstelle dat clega Hoogevorst zo’n moment denkt: blijf met je boeremodderpoten van m’n mooie nieuwe zorgstelsel af! Kamme goed voorstelle. Ik bedoel, vijheid van meensuiting z’n gáát goed, buiten kijf, geen misverstand, maai kun tuuk nie zoma fnalles garoepe asjt nie meëens bent.
– Vindt u het nog wel een beetje leuk, premier zijn?
– Nou, meneer Pauw, ik word aftoe schijtziek van. Mag u grust wete. Überhaupt, die hele baan. Sgeen lol aan, deze manier! Kamme kont nie kere of dr staat weer iets bizars in de krant!
– Wat zegt u dan tegen zo’n Cees Veerman, als u hem weer ziet?
– We kwamen trug op Schiphol, chauffeur stonmop te wachten, hij zegt naar Capelle zeker, kzeg geen spake van, wij gaan linea recta naar Goudzwaard, waar Veermans boerderij staat. Stond-ie net op het erf, in z’n overall, z’n ploeg te poetsen. Zag ons nie aankomen, dus ik heb ‘m beslopen en ‘n gigántische schop onder z’n kont gegeven. Hij zegt krijgen we nou!? Ik zeg: kank beter aan jóu vragen, ongelooflijke paardelul!
– En toen?
– Teindelijk werd knokke. Hijf keihard op me voet gestampt, teen van ze klompen.
– Oei. Toch niet die voet van de operatie hè?
– Laas wel ja. Lage streek van ‘m. Begon ook met modder te gooien, maar ik ben naar de wagen gehinkt en weggreden. Begreep dat Hoogervorst later ook nog langs geweest is. Heeft hem door z’n eigen stal achterna gezeten met een hooivork, schijnt het. Nou, kamme voorstelle, kamme goed voorstelle. Mans al drie jaar keihard aan ‘t werk met dat nieuwe stelsel, krijje van een clega tore tun fictie is! Van de mnister van lanbouw, notabene!
– U bent behoorlijk boos hè?
– Stoch om razend van te worde? Je pobeert skabinet ‘n visie neer te zetten, mense ondanks moeike tijd stuk pespektief te geven, stuk samhoorgeit, stuk vetrouwen, en ontussen worje dorde clega’s beetje in de wiele grede! In de zeik gnome!
– En nu?
– Tsja… Goeivraag. Keb zo een afsprak op Huis ten Bosch. Maars hore wat maaisteit van vindt. Ma vomij hoeft niemeer. Gouvneur op Dantillen, dát lijk m’n mooie baan. Die mense da, mneer Pauw, daziets, daziets…
– Hartelijk dank voor dit gesprek.
– Wotevver.
Reacties
Laat een bericht achter