Cuisine Reconstructiviste

Geplaatst op oktober 14, 2006 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Comments Off on Cuisine Reconstructiviste

desert-joan-roca.gif

– En, lekker?
– Eh…
– Wel bijzonder.
– Merkwáárdig.
– Wat zou het zijn?
– Geen idéé!
– Lijkt me een soort eh… tja, hoe noem je dat?
– Een natuurproduct, denk ik.
– Iets van een knol of zo?
– Ober, excuseer, maar mag ik even vragen… wat eh, í­s dit?
– Dit is de solanum tuberosum, meneer.
– De wat?
– Solanum tuberosum, ook wel bekend als de aardappel.
– Een aard-appel, zegt u?
– Inderdaad meneer.
– En eh, wat is dat nou?
– Een soort knolgewas meneer, dat normaal gekookt wordt, gepureerd, vermengd met crème fraiche en gemalen emmenthaler, kippenbouillon en zongedroogde tomaten, en dan gevriesdroogd met behulp van stikstof, vervolgens in flinterdunne velletjes geperst, waar dan bijvoorbeeld een klein huisje van gebouwd wordt, een bootje kan ook, besprenkeld met balsamico uit een airbuspistool en gegratineerd met infrarood licht. Maar hier is dat dus allemaal ní­et gebeurd.
– Zit er zout op?
– Dat zou ik even moeten navragen bij de chef. Ogenblikje alstublieft.
– Een aard-ap-pel…
– Waanzinnig hè?
– Hij dúrft wel!
– Eh meneer, mevrouw, de aardappel is gekookt in Nieuw Zeelands gletsjerwater met elf soorten zout, waaronder de traditionele poekelpekel uit Boxmeer, een regionaal product, en gekneusd vlugzout uit Opper Volta.
– En dan dus koud geserveerd.
– Voor de helft meneer, de andere kant is warm.
– Ah juist, dank u wel.
– Tot uw dienst.
– Hm…
– Wat?
– Nou ja, halfkoud-halfwarm, dat is dan weer een beetje voorspélbaar, vind je niet.
– Da’s waar. Minpuntje, maar op zich… héél origineel.
– O, trouwens, ober, wij wilden ook graag twee blokjes wijn. Of heeft u ook foam?
– Wij serveren de wijn uitsluitend per glas meneer.
– Per wat?
– Een glas.
– Vloeibaar?
– Ja meneer.
– Wauw!
– Vang!
– Ho! Wat doet u?
– Uw glas, meneer.
– Is dat eh…?
– Onze filosofie is om al die deconstructieve kunstgrepen van de laatste jaren, u weet wel, soep op een stokje, biefstuk als mousse, sorbet van pekelvlees, ontplofte negerzoen, om dat allemaal los te laten en weer terug te keren tot de básis, de tradí­tie. Vandaar dat we de glazen dus ook weer gewoon opgooien. Opgelet, de wijn kan elk moment uit het plafond komen.
– Oeps!
– ‘T is niet te geloven hè?
– Wat?
– Dat je dat je dat allemaal niet meer wéét. Waar het allemaal vandáán komt.
– Ach joh, we zijn zó vervreemd.
– Ober! Mogen wij de rekening?
– Natuurlijk meneer. Schelpen of dukaten?

Reacties

Reacties zijn gesloten.