Troonrede

Geplaatst op september 27, 2007 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer

Leden van de Gaten…enfin, whatever,

‘Hier, in deze zaal, het hart van onze democratie, de raamkamer onze natie, zoals hij ook wel is genoemd, komen wij ook dit jaar weer bijeen voor de opening van het…. Enfin, dat is de inleiding, dat kent u wel zo’n beetje. Toch? (kijkt zaal in) Oké, dan slaan we dat even over. En dan, even kijken, eh, respect, dialoog, bladibla, en, o ja, natuurlijk, de onzekere tijden. Ik doe even de onzekere tijden, oké? Is altijd wel leuk. Voor de sfeer. Gaat-ie.

(richt zich op, plechtige blik)

Wij leven ook nu weer in onzekere, soms verwarrende tijden, waarin de ingrijpende maatschappelijke, economische en politieke ontwikkelingen elkaar met ongekende snelheid opvolgen, en ons aanpassings- en incasseringsvermogen tot het uiterste op de proef wordt gesteld. Niet iedereen is in gelijke mate toegerust om aan deze nieuwe uitdagingen het hoofd te bieden. Dit laat de regering niet onberoerd, en zij beschouwt het als haar taak en verantwoordelijkheid om hen die daarbij hulp en ondersteuning nodig hebben, daarin zoveel mogelijk tegemoet te komen. (pauzeert, kijkt rond) ‘S mooi hè? Ja,’s mooi. Vraag me niet wat het betekent, maar ‘t klinkt geweldig. En het oor wil ook wat, zullen we maar zeggen. Ja toch? Goed… (bladert)…. even kijken… eerste begroting, nieuw kabinet… Samen Werken Samen Leven, en samen uit je bol. Sorry, meneer Balkenende, dat was een grapje. Ja nee, ik weet het, u bedoelt het goed en zo, maar bij dat samenwerken-samenleven-motto moet ik daar altijd aan denken. Samen uit je bol – kent u dat nog? Dat zong Maywood. Och, die zongen zo mooi. En wat ik het fijne vond: en ze waren ook smaakvol geklééd. Dan zie je dat lichte muziek echt niet vulgair hoeft te zijn. Maywood, ja. Niemand? Jaren zeventig? Efin, toen liepen de meeste van u nog in luiers, dat is ook zo. Gek eigenlijk hè? Dat ik hier van iedereen het langst zit? Je weet het meest maar je hebt het minste te zeggen. Maar goed, je verdient wel weer het meest, dus zo heeft alles zijn compensaties. Ieder het zijne, wat u zegt.

(bladert, zonder veel animo)

‘Goed… jongelui, …. wat hebben we verder nog? O ja, de files. Altijd leuk. Ik doe dit nu 27 jaar en al 27 keer heb ik de oplossing van de files beloofd. Ha! Van het file-vraagstuk, ja, zo noemen we dat. Niet -probleem, dat klinkt te problematisch. Nee, vraagstuk. Alsof het een soort kruiswoordpuzzel is waar we ooit uit moeten komen. Goed, dus de files slaan we ook even over.
‘Trouwens, zit u een beetje gerieflijk? Ze hebben iets aan de stoelen veranderd. Daar waren vorig jaar klachten over. Te hard. Mijn troon ook. Historisch verantwoord gerestaureerd, zeiden ze, naar het oorspronkelijke ontwerp van Pierre Cuypers uit 1904. Ik zeg: allemaal best, maar ik hoef geen historisch verantwoorde houten kont. Ja toch? Maar Majesteit! Ik zeg: pas op of ik haal de Arbo d’rbij. Nou, dat hielp. (Veert beetje op en neer op troon) Beter zo hè? Ja toch?

(Kijkt rond)

‘O en wat een gekke hóeden zie ik weer! O, o, o, u bént me een stelletje. Is die mevrouw met de autobanden er ook weer? Van de SP? Waar zit u? O, ja. Hemel, dit is ook een interessante creatie. Wat is het? Wat zegt u? Een HR-ketel! Interessánt!

(bladert nog wat)

‘Ehhh, waar was ik? Natuurlijk, de beleidsplannen. Tja. Ik kan het wel allemaal gaan voorlezen, maar u weet het wel zo’n beetje, en de mensen thuis ook, want er is natuurlijk weer flink gelekt. In feite zit ik hier de krant van eergisteren voor te lezen. Ja toch!? En daar ben ik toch eigenlijk een beetje te duur voor, vindt u niet? Dacht ik ook. De miljoenennota is dit jaar opnieuw voortijdig uitgelekt, zeiden ze op Radio 1. Grappig hè? Wat daar grappig aan is? Niemand? Meneer Donner, u bent zo knap. Ook niet? Meneer Plasterk? Nou, dat valt me tegen. De taal is toch uw aller instrument, zou ik zeggen. Iets wordt voortijdig bekend óf iets lekt uit, maar voortijdig uitlekken bestaat niet. Alsof iets ook naderhand kan uitlekken! Wees blij dat in elk geval uw vorstin nog een beetje oer de tal waakt.

(Neuriet vaag, kijkt om zich heen)

Hoe laat is het? Vijf voor half? Hmm, nog een beetje vroeg om te stoppen. Ja, we kúnnen d’r een punt aan draaien, maar ze schrikken zich een hoedje in de foyer. Misschien zijn ze nog aan het stofzuigen! En bij de NOS raken ze dan ook in paniek, want dan klopt de gids niet meer hè? Dan raken de mensen helemaal in de war.
‘Tja…. (schikt papieren) Vroeger hadden ze pauzefilmpjes, weet u nog? Zo’n raar mannetje met een hoedje, die dan op het strand probeerde een klapstoel in elkaar de zetten en helemaal in de knoop raakte. Daar was mijn vader ook zo’n fan van. O, dan zát hij te lachen! Precies Mammie, zei hij dan.

‘Maar goed, wat hebben we nog… (bladert, scant de pagina’s) … Antillen en Aruba, uiteraaaaard, innovatie en kennisuitwisseling, blabla, flexibiliteit en werkgelegenheid bladi-bla, veiligheid kent geen tijd …de prachtwijken natuurlijk.. integratie, discriminatie, schnitgoed, extremisme, schnietgoed, radicalisering, schooknitgoed, tja… dan hebben we het wel zo’n beetje, denk ik. Hoe laat is het nu? Vijf over half? Doe’k nog even het slot en dan kunnen we weg, oké?

(schraapt keel)

‘’Op u rust een verantwoordelijke en zware taak. U mag zich daarbij gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden´´
Zo. En nu aan de drank. Wie ‘t eerst bij de bar is!

Reacties

Laat een bericht achter