El Blablador
Geplaatst op maart 12, 2008 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer
‘Waarom zegt niemand in Nederland nou eens hardop wat we allemaal al heel lang weten, maar om een of andere reden niet onder ogen willen zien, namelijk dat Johan Cruijff een zeikerd is?’ schreef ik op deze plaats in de zomer van 2006, ten tijde van het WK voetbal in Duitsland. Op de website van Trouw was de verontwaardiging niet van de lucht. De aanleiding was dat Cruijff het falen van ons nationale elftal in dat toernooi – we kwamen niet verder dan de achtste finale – toeschreef aan Rita Verdonk, die Kalou had moeten naturaliseren! Nee serieus, dat schreef hij. Door het ontbreken van Kalou kreeg de ‘doorgroei’ en ‘het leerproces’ van Oranje geen ‘extra impuls’ schreef Cruijff, en daardoor was ‘ons lansbelang’ geschaad. ‘Is er nu niemand in Nederland die tegen die man durft te zeggen dat hij, tja, hoe noem je dat, niet goed snik is?’ schreef ik.
‘Je vraagt je af waarom hij eigenlijk altijd zo schamper doet over politici. Qua draaien, jokken en humbug verkopen kunnen de meeste nog wat van hem leren.’
Van de week legde Cruijff in de Telegraaf uit waarom hij zich nu alweer van Ajax gedistantieerd heeft. ‘Het bijltje erbij neergegooid heeft’ wilde ik eigenlijk schrijven, maar was er eigenlijk wel een bijlje en heeft hij het ooit opgepakt? ‘Er is niemand ontslagen, er is geen ruzie en er is niets geëscaleerd,’schrijft hij. Door nu alweer op te stappen heeft hij juist ‘de rust bewaard.’
Het irritante van Cruijff is dat zijn onoprechtheid zo evident is. Het ene moment laat hij alle Nederlandse dagbladen optekenen dat hij nooit ergens voor weg is gelopen, en een paar dagen later al loopt hij ergens weg. Wat nu ook weer niet zó’n grote verrassing was, want in 1994 liep hij ook al weg, voor het bondscoach-schap. Dus, denk ik dan, zég dat dan ook niet!
´Als ik was doorgegaan,’schreef hij ook nog, ‘had ik waarschijnlijk wel risico’s genomen. Daar was niemand bij gebaat.’ Onbedoeld legt hij hier volgens mij de kern van het probleem bloot: risico’s nemen, daar houdt Cruijff helemáál niet van.
Na dat boze stukje in 2006 legde een bevriende voetbalkenner mij uit dat het bij Cruijff allemaal om dominantie draait. Als kleine, tengere voetballer leerde hij al vroeg dat je op het veld het onderspit delft, tenzij je op een andere manier weet te domineren, en dat deed hij, op het veld met inventiviteit en snelheid, buiten het veld met onnavolgbaar gezwam. Het zal mijn diepwortelende anti-autoritaire inslag wel zijn, dat zo iemand bij mijn zo’n ergernis opwekt. Als iemand tegen Cruijff zegt dat hij hem niet begrijpt (dat zou ik kunnen zijn) zegt Cruijff: als ik wilde dat jij het begreep legde ik het wel beter uit. Er zijn mensen die dat vreselijk grappig vinden, en er zijn mensen die iemand op zo’n moment het liefst een dreun zouden verkopen. Die laatste categorie heeft sinds vorige week heel wat nieuwe leden kunnen inschrijven, vermoed ik. ‘Ik ben helemaal klaar met die Cruijff’ luidde de kop boven een reportage vanuit De Toekomst, het jeugdcomplex van Ajax, afgelopen maandag in NRC-Handelsblad.
Cruijff is zijn eigen ja-knikker geworden. Een beetje triest gezicht.
Reacties
Laat een bericht achter