Christelijk Sociaal
Geplaatst op september 28, 2009 | Gearchiveerd onder The Semidaily Kuitenbrouwser | 20 Reacties
Dit is mijn laatste column voor Trouw.
Vijf jaar geleden begon ik. De toenmalige hoofdredacteur vond dat de krant ook wel ergens een toefje frivoliteit mocht hebben, een beetje aandacht voor de leuke kanten die het leven toch ook heeft, naast de loden last die het op onze schouders legt. Zo ontstond De Gids, met stukken over trends, eten, drinken, mode, enzovoorts. Lifestyle, zoals men dat noemt.
Inmiddels staat de Gids naar ik begrijp weer ter discussie, ook omdat zo’n nieuw aandachtsgebied geleidelijk aan vergroeid raakt met de rest van de redactie, zodat het ook zonder zo’n apart katern wel bediend wordt. Dat is een natuurlijke cyclus in de journalistiek. De Volkskrant begon ooit met het katern ‘Vervolgens’ om meer verhalen over media en marketing aan de mix toe te voegen, het katern verdween weer, de redactionele aandacht bleef. NRC-Handelsblad begon het lifestyle-katern Leven Etc., het katern verdween weer, de geslaagde elementen vonder elders onderdak.
Verder is het een bezuinigingsmaatregel. Trouw heeft sinds kort een nieuwe eigenaar. Die staat weliswaar te boek als een gepassioneerd krantenman (dat de directeur van een schoenenfabriek in schoenen geïnteresseerd is word tegenwoordig als een meevaller beschouwd), maar dat hoeft hem er niet van te weerhouden de nieuwe onderdelen van zijn concern onder het mes te nemen. De redactie van Trouw is hem liever voor, begrijp ik, door zelf alvast wat ingrepen te doen. En een van die ingrepen ben ik. Met de kwaliteit van of waardering voor mijn columns heeft het niets te maken, bezweert de hoofdredactie me , integendeel, is mij zelfs op het hart gedrukt, en dat is natuurlijk een hele troost. Als freelancer in de journalistiek ben je een soort nomade, een reiziger in garen en band. Een relatie kan lang in stand blijven, maar ook van korte duur zijn, dat hoort erbij. De afnemer is op zoek naar iets anders, de leverancier kan elders meer kwijt of tegen een betere prijs, en men gaat zijns weegs, meestal sans rancune. Ook nu is dat zo, zij het dat het me deze keer wel wat moeilijker valt dan voorheen. Ten eerste natuurlijk omdat ik het zelf niet ben die de relatie beëindigt, daarnaast omdat het schrale tijden zijn in de journalistiek, en dan is de kleine zzp-er kwetsbaar. Maar ook omdat ik het sociaal gezien niet juist acht. Het medewerkersbestand van Trouw telt tal van scribenten die er een solide baan op na houden en het stukjesschrijven erbij doen. Voor wie het slechts een prettige aanvulling vormt op een keurig maandsalaris, terwijl broodschrijvers ervan afhankelijk zijn. Sociaal gezien zou er iets voor te zeggen zijn om in het geval van bezuinigingen bij die luxe-auteurs te beginnen. Maar de hoofdredactie van Trouw is dit niet met mij eens, en dat is haar recht. Er staat immers dat Trouw misschien wel de beste krant van Nederland is, niet de sociaalste.
Maar goed, tant pis, wij gaan gewoon een beetje bezuinigen (goed onderwerp voor een rubriekje, denkt de zzp-er dan direct), en als u mij zoekt, kijk ‘ns op www.jankuitenbrouwer.nl.*
Tabé!
(enfin, dat heeft u dus gedaan)
Reacties
20 Reacties to “Christelijk Sociaal”
Laat een bericht achter
Een grootse reactie op een nare maatregel. Ik ben aan Trouw gehecht, maar vind het jammer dat een goede columnist aan de kant gezet wordt. Uw stukjes lees ik altijd met veel plezier en herkenning. Ik zal ze erg missen. Maar gelukkig blijft Onze Taal. Het ga u goed.
Wat zal ik uw stukjes missen!
Uw website staat inmiddels bij de favorieten.
Met vriendelijke groet,
een Trouwlezeres.
‘een beetje aandacht voor de leuke kanten die het leven toch ook heeft’. Een prima omschrijving. Dank voor de vele glimlachen waar uw column bij mij voor heeft gezorgd. De knipsels sierden hier vaak de tegeltjes van het kleinste kamertje. Tabé en succes met het vinden van een nieuwe uitdaging.
Heel erg jammer dat “hedenland” niet meer in de krant komt.
Ik heb het altijd graag gelezen.
Jammer dat geld en bezuinigen altijd de oorzaak zijn.
Je hebt gelijk als je zegt dat journalisten die buiten de stukjes om genoeg inkomsten hebben eerder in aanmerking om “geschrapt ” te worden.
Hopelijk lees ik nog eens iets van je.
Het ga je goed.
Hartelijke groeten
Cisca
Ja, zo gaat dat (soms). Ik zal je bijdragen missen.
Je website komt bij mijn favorieten.
Succes verder.
Tabé?
(Doet me denken aan het lied dat een thuisvarende koloniaal zong.
“Tabé, tabé. je mag niet mee, ik moet je gaan verlaten. Mijn zwarte vrouw, ik blijf je trouw, al mijn gedachten zijn bij jou!”
W. t. H.
Sterkte, Jan!
Tom Hendriks
(weggesaneerd bij opheffing De Courant Nieuws van de Dag)
Geachte heer Kuitenbrouwer,
Las zojuist uw laatste artikel voor Trouw. Ik betreur het dat u niet meer voor Trouw kunt/mag schrijven. Heb vaak geamuseerd uw rubriek gelezen. Graag wens ik u het allerbeste toe in uw beroeps- en privéleven.
Met vriendelijke groet
Pieter Salomons
Uw columns hebben mij vaak geboeid. Ik vind het erg jammer dat u de dupe bent geworden van de bezuinigingen bij Trouw. Ik hoop van harte dat u de moed niet verliest.
De redactie van TROUW heeft een mail van mij ontvangen waarin ik mijn spijt uitspreek over het stoppen van uw bijdrage.
Ik gaf een opsomming van zaken die wat mij betreft zo kunnen verdwijnen uit de krant.
Ik deed het voorstel het rechtbankverslag op maandag op pag 2 te vervangen door een bijdrage van u en dus hun besluit te heroverwegen. Zoals we dat tegenwoordig zo fraai kunnen zeggen.
Stuurt u mij uw e-mail adres dan stuur ik u ,desgewenst, mijn mail aan TROUW CC.
Jammer!
Om meer dan een reden altijd een geinteresseerd lezer geweest. Zo verdwijnen er meer dingen omwille van het grote geld. Hoop nog eens wat te kunnen lezen van Uw hand.
V riendelijke groet en beste wensen
p. A. Niesen o.p.
Geachte Mijnheer Koutenbrouwer,
Waar bezuinigingen al niet toe kunnen leiden!
Het speet mij te moeten lezen dat u moest stoppen met uw bijdrage aan Trouw!
Ik heb erg van uw columns genoten.
Met een vriendelijke groet,
Carin Lunstroo
Hè, wat jammer nou toch! Kan dat heus niet anders? Mijn lekenadvies aan Trouw is: beetje minder sport, klein taboe op het teveel aan voedingsartikelen en/of zouteloze afbeeldingen een keer schrappen.
Voor de bescheiden inbreng van Jan Kuitenbrouwers pittige columns moet immers ruimte gemaakt kunnen worden. Want niet alleen ik zal ze missen, ze zijn het zout in de ochtendpap, slijpsteen van menige verdorde geest….
Als dit pleidooi tevergeefs is…bedankt Jan; en ga door, schrijven moet!
Vr. groet, Miep S.
Dag Jan,
Jammer dat ook jij het slachtoffer bent geworden van uiteindelijk mensen die op het grote geld uit waren.
Ik begrijp je teleurstelling en boosheid, maar ben ervan overtuigd dat er wel weer iets anders op je weg zal komen.
In ieder geval heb ik altijd met plezier je columns gelezen!
Al het goede,
Berdien Doorn
Waarde heer Kuitenbrouwer,
Ik betreur uw afscheid van Trouw in hoge mate. De wegen van de hoge heren zijn vaak hoger dan onze wegen. Ik zal het in het vervolg zonder uw gewaardeerde stukje moeten doen. Geen prettig vooruitzicht. Ik wens u alle goeds toe op uw verdere levenspad
Met vr.gr
L. de Waal, Voorschoten
Dus echt ‘Dag zzp-er’ ! Wat jammer dat u er bij Trouw uit ‘moet’. Ik las uw stukjes altijd met groot genoegen en kon me er vaak in vinden. De columns over de straatterreur lazen als ‘een spannend boek’, maar de manier waarop u daarover schreef gaf wel duidelijk aan hoe schrijnend en oneerlijk het was: je weet dat je gelijk hebt, maar je krijgt het niet. Op geen enkele manier.
Ik zal uw stukjes gaan missen en ik ben blij dat u een website heeft. Blijf scherp onderzoeken, en behoud uw humor!
Met vriendelijke groet, Betty Bol
Beste Jan,
Als Trouw-lezeres (38 jaar, getrouwd, moeder van tweeling van nog geen jaar) wil ik even laten weten dat ik het erg jammer vind dat de stroom van Kuitenbrouwer-colums in Trouw opgedroogd is. Het duurde even voor het tot me doordrong dat de stijl van de teksten onder de foto van de nogal streng ogende Kuitenbrouwer mij wel lag. Een aantal keren heb ik geciteerd uit je verhalen; wat ik niet snel doe uit de krant. Ik kan me een colum herinneren over een haard die wegmoest uit een (slaap-?)kamer wat uitmondde in een ramp omdat het een steunende muur bleek te zijn… Dat soort zelfspot mag ik wel, en zal ik missen.
Erg jammer dus!
Succes verder en wellicht nog eens ‘tot lees’.
Ik zal overigens de redactie van Trouw ook nog laten weten dat ik het jammer vind dat ze je ‘geschrapt’ hebben.
Met groet,
Irene van Hasselt
Laatste column in Trouw van je gelezen. Erg spijtig dat die verdwijnt, kwaliteitsverlies. Heb altijd genoten van je taalvaardigheid en spitse, ironische dialogen. Veel dank voor alle genoegens die ik er aan heb beleefd.
Groet,
Jan Fraanje
Geachte heer Kuitenbrouwer,
door enige achterstand in het krantenlezen wegens studieverplichtingen lees ik nu pas dat uw laatste column in Trouw heeft gestaan. Graag wil ik u laten weten dat ik uw columns met veel plezier gelezen heb en dat ik het betreur dat de redactie van Trouw heeft besloten dat uw bijdragen maar moeten stoppen.
Met vriendelijke groet,
Kees Tempelaar
Jan Kuitenbrouwer,
misschien wel de beste columnist van Nederland!
Uw stukjes, columns, verzamelboeken en ook deze site, die ik vandaag pas ontdekte, lees ik doorgaans met veel plezier. Herkenbaar en vaak tot nadenken stemmend, maar vrijwel nooit moraliserend of opdringerig.
Een Trouwe lezer.
Vriendelijke groet,
Jos Beunders
Beste Jan,
Uw bijdragen in Trouw altijd met veel plezier gelezen. Heel jammer dat u moest “verdwijnen”, onbegrijpelijk ook.
Ik wens u veel succes met uw journalistieke werk!
Tineke Klaver