It was 10 years ago today (HPDT-column 15 mei 2002)

Geplaatst op mei 6, 2012 | Gearchiveerd onder The Semidaily Kuitenbrouwser | Reageer

Maandag 6 mei.
16.00: Column geschreven en doorgeseind.
18.10: Zit in de keuken te lezen als H. belt, vanaf het omroepkwartier: Fortuyn neergeschoten. Radio aan, televisie aan. Als ik naar buiten loop om de krant te pakken komt de buurvrouw aangereden.
‘Heb je het gehoord?’
‘Wat gehoord?”
‘Fortuyn is neergeschoten.’
Bijna geamuseerd kijkt ze me aan. ‘Ja? En?’
‘En? Hoezo én?’
‘Shit. Ik denk die vertelt een mop.’

18.20: Hij schijnt nog te leven.

Fortuyn overleeft, wint veertig zetels en wordt premier. Ik zie hem voor me, op de trappen van Huis Ten Bosch, naast de koningin, mooi donkerblauw pak, arm in een mitella.
‘Meerdere schoten van dichtbij,’ meldt Radio 1. Ander scenario. Fortuyn stérft en wint veertig zetels.
19.00: Hij is dood. Het wachten is nu op Freek de Jonge.
20.30. Henk Steenhuis belt, we spreken af dat ik een andere column maak. Ik heb tot eind morgenochtend. Villa BvD. Ah, daar is Freek. Snel gedaan. Weinig tekst. Mompelt iets over ‘het spelelement’. Pas om half twee kan ik me losscheuren van de televisie. Mail om vier uur een in memoriam.
Dinsdag 7 mei.
08.00: De Volkskrant. Die foto. Weerzinwekkend. Is dat míjn krant? Die half open mond. Ik scan het beeld en lees de subtext: ‘Kijk, dat krijg je er nou van.’
Ik herinner me de verontwaardiging vijf jaar geleden toen De Telegraaf het wrak afbeeldde waarin Maarten van Traa was omgekomen. De brave bidprentjes waarmee de kwaliteitskranten hem herdachten. Sint Maarten van Traa.
09.00. H. brengt een Telegraaf. Dezelfde foto, al hebben zij de mond nog enigszins dichtgeretoucheerd (wat natuurlijk óók weer niet kan).
Ik moet aan mijn broer G. denken, die op z’n 13e omkwam in een verkeersongeluk. Ik zag hem terug in het mortuarium. Dat vergeefse gaas rond die schedel. Mijn schoonzus B., aan de telefoon, legt onbedoeld hetzelfde verband. ‘Het moeilijke kind’ noemt ze Fortuyn (ze is pedagoge).
‘Net als G.’ zeg ik.
‘Ja verdomd. Net als G.’
De politie maakt bekend dat de verdachte waarschijnlijk ‘milieuactivist’ is. ‘Dit heeft vast geen politieke achtergrond,’ schreef ik vannacht. Kon het me eenvoudig niet voorstellen. Maar ja, 11 september koinook niemand zich voorstellen. Naar Met Het Oog Op Morgen, dat me aankondigt als ‘fortunist’. Beetje overdreven. Na afloop bij de poort van het Mediapark de bloemenhulde bekeken. Er lag een FC Zwolle-das bij.
Woensdag 8 mei.
F. is bij ons met de kinderen, de nieuwe buren hebben de hele dag geschilderd, H. vraagt ze voor een glaasje. Discussie.
‘Ja maar, hij zei: geen islamiet er meer bij!,’ verzucht F. op een gegeven moment.
‘Jij neemt dat veel te letterlijk,’ val ik uit (sorry F.). ‘We hebben het niet over beleid, we hebben het over politiek.’ Inderdaad, we lijken het verschil tussen die twee niet meer te kennen.
De nieuwe buurman blijkt econoom. Had altijd veel sympathie voor de SP. ‘Maar toen ze hun programma ook door het CPB ging laten doorrekenen had ik het wel met ze gehad,’ zegt hij. Het duurt even voor het tot me doordringt. Een 35-jarige econoom met een Volvo station en een huis in het Gooi zegt dat de SP, door zijn program te laten doorrekenen, zich wat hem betreft gediskwalificeerd heeft. Het probleem in een notedop. Zij denken die 35-jarige econoom-met-de-Volvo daardoor juist bínnen te halen, maar het tegendeel wordt bereikt.
Donderdag 9 mei.
10.00. Kiosk, alle weekbladen gekocht.
(Notitie van een week of zes geleden: ) ‘Bram de Swaan, de protoprofessionalisering: door het onderwijs en de media zijn we allemaal ‘deskundig’ geworden op terreinen waarop we vroeger onwetend waren, en afhankelijk van experts. Iedereen weet tegenwoordig wat ‘projectie’, ‘compensatie’, ‘stress’ en ‘trauma’ betekenen. De scheidslijn tussen arts en patiënt vervaagt. Is er in de politiek niet ook zoiets aan de hand? Politici zijn de taal van de ambtenaar gaan spreken en wij op onze beurt de taal van de politicus. Alsof we zelf ook een beetje landsbestuurder zijn. We knikken wijs als ze het over ‘onbedoelde inverdieneffecten’ en ‘taakstellende kaderwetgeving’ hebben, en noemen de oplossingen van Leefbaar Nederland en LPF hoofdschuddend ‘te simpel’. Alsof eenvoud ooit een bezwaar in zichzelf kan zijn.’
In Vrij Nederland, in een essay over de toekomst van de politiek, brengt de socioloog Anton Zijderveld de protoprofessionalisering ook ter sprake. Juist de huidige onvrede over de politiek zou eruit voortkomen, want we zijn deskundiger en dus kritischer geworden, meent hij. Ik geloof dat niet. Die protoprofessionalisering zit bij de beter opgeleiden, de (post)babyboomers, precies de groep die zich verzet tegen het ‘simplisme’ van Fortuyn, terwijl de bijval voor Pim vooral van jongeren en lager opgeleiden komt. Die Melkert en De Graaf gewoon niet begrijpen, en Pim wel.
18.00. Opname Studio 2. ‘Gepeupel’ noemt Francisco Van Jole de Pim-aanhang. Gepeupel. Kan een echte democraat dat woord wel gebruiken?
‘Iedere keer als ik lees dat Fortuyn niet vergeleken kan worden met De Winter of Haider denk ik: nee, deze man pakt het zoveel moderner en meedogenlozer aan.’ Stefan Sanders in Vrij Nederland. Argumenten niet bijgeleverd. Ik lees hem graag, maar als het om politiek gaat is die man een onbenul. ‘Fortuyns exhibitionisme is geen bijzaak, het is zijn meest wezenlijke talent,’ meent hij ook. Dat lijkt mij voor Sanders zelf ook geen slechte typering.
22.00. Nova. Weer Freek, weer nix te melden.
Vrijdag 10 mei. De begrafenis. Broer Simon houdt een sterke toespraak. Het redenaarstalent zit in de familie, zo te horen. Direct na afloop de heren Spong en Hammerstein. Mestkever & Strontvlieg, net terug van de zonnebank.
Zaterdag 11 mei.
Melkert op de radio. Arme Melkert. Hij moet rouwen om de man die zijn carrière vernietigde. En arme Roel in ‘t Veld. NRC schrijft hoe die het ruim een maand geleden al voorspelde: ‘Pim wordt vermoord.’
Ik kom iemand tegen die betrokken blijkt bij het politieonderzoek. ‘Wij gaan nog heel vreemde dingen ontdekken,’ zegt hij.

Reacties

Laat een bericht achter