Live uit St. Saignant du Debacle

– Ja Eminentie, in totaal zeven renners werden vandaag per ambulance afgevoerd, en dat is toch een behoorlijk hoge score, voor een rustdag. Opnieuw een arrestatie ook, dit keer van Ermanol Iviti van Stovimar, want in zijn urine zijn sporen aangetroffen van Fanta.

– Fanta? Is dat prestatieverbeterend?

– Nee, maar door Fanta te drinken kun je de sporen maskeren van Cola, die je drinkt om de sporen te maskeren van Seven Up, dat de sporen zou kunnen maskeren van Mogadon.

– Mogadon, dat is een slaapmiddel!

– Precies, heel verdacht. Vandaar die arrestatie.

– Johnny van de Hogeband van Skoda ging vanochtend tandpasta kopen in het winkelcentrum hier vlakbij en werd door een onbekende automobilist met zeker 80 kilometer per uur van de zebra gereden. Van de Hogeband liep diverse botbreuken, vleeswonden en hersenletsel op, maar zou, naar verluid, gewoon zijn doorgelopen. Wel overweegt hij een klacht.

– Het is nog onduidelijk of het hier om een ongeluk gaat of om een aanslag, zoals vorige week met Eddy Schrek, die tijdens de warmingup werd getroffen door een antitankgranaat.

– Waarna hij, dames en heren, zoals wij allen gezien hebben, opkrabbelde en alsnog startte! Met twee vingers in zijn neus!

– Ja. Hoewel dat later dus de vingers van zijn verzorger bleken te zijn.

– En nieuws dat zojuist binnenkomt: Torres Boreador, van de Haribo-ploeg, viel vannacht in zijn hotel van zeven hoog uit het raam. Geduwd, gesprongen, wie zal het zeggen? Hij kwam daarbij door een bizar en tragisch toeval bovenop Joris van Poekel terecht, van de Achmea-ploeg. Die daar midden in de nacht tussen de vuilcontainers ‘een luchtje aan het scheppen was’, zoals de ploegleiding verklaarde. En dus níets te maken had met de tas vol veterinaire hormoonpreparaten die daar ook werd aangetroffen.

– Ja, een soort paarden-Viagra, heb ik begrepen.

– En dat, dames en heren, brengt het dodental van deze Tour op elf. Zeven renners, twee dopingcontroleurs, een tourdirecteur en de Franse minister van Sport, Justitie en Defensie.

– Gisteravond werd bekend dat nu ook het Franse leger zal worden ingezet bij de dopingcontroles en het bijhouden van de whereabouts van de renners. Volgens Jacques Clouseau, interim-minister van SJD, is het voor gewone gendarmes te gevaarlijk geworden om nog renners te arresteren, nu een aantal ploegen de hulp hebben ingeroepen van het Amerikaanse veiligheidsbedrijf Blackwater, bekend van de insurgency in Irak.

– En ja, dames en heren, dat is de glorieuze gekte genaamd Ronde van Frankrijk. Kerels die keihard door Frankrijk fietsen, soms met iemand achterop. Maar niets is volledig waar, en zelfs dat niet. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen. En ook al mag het niet, daar trek ik mij niets van aan. Want ik ben Mart Smeets, Pontifex Maximus van de sportjournalistiek. Maar nu de etappe van morgen! Maarten.

– Ja. Die gaat dus van Calamité des Horreurs, langs de Somme, naar Massacre en Bataille, vlakbij Verdun. Het is daar een bosrijke omgeving, maar de dopingautoriteiten willen de renners nu vanuit de volghelikopters geen seconde meer uit het oog verliezen, dus de route is verlegd, dwars over een van die grote militaire begraafplaatsen die je daar hebt.

– Dus morgen, dat peloton, tussen die duizenden witte kruizen door? Dat zal zeker mooie televisie opleveren!

– En de nodige valpartijen, verwacht ik. Schaafwonden, botbreuken, mogelijk weer sabotage, een enkele arrestatie misschien – kan een interessante etappe worden.

– Allemaal kijken dus. En waar zitten wij morgen?

– Vlak bij de finish, in L’Hopital Des Pitoyables, een oud lazaret.

– Tja, dames en heren, is het gekkenwerk? Ja, het is gekkenwerk, en nee, want het is de Ronde van Frankrijk, en de Ronde van Frankrijk is een realiteit in zichzelf, ver buiten de alledaagse logica van gewone stervelingen als u en eh, als u.

– Dit was Vive Le Jour Du Tour, wij zien u graag morgen weer.