Het gesprek van de dag
Geplaatst op januari 11, 2013 | Gearchiveerd onder NRC HANDELSBLAD, The Semidaily Kuitenbrouwser | 1 Reactie
– Goedemorgen, Charles.
– Goedemorgen, Arnout. Leuk weekend gehad?
– Reuze plezierig, en jij?
– Ook heel prettig.
– Jullie zouden toch naar Einstein on the beach gaan? En, hoe was het?
– Fenomenaal, fe-no-me-naal! Een soort caleidoscopische toverlantaarn in een kijkdoos van gedeconstrueerde hallucinaties. A-dem-be-ne-mend! En jullie? Hoe was dat Haneke-retrospectief?
– Ongelooflijk. Achttien uur non-stop Haneke. De existentiële misantropie van het zwarte gat als catharsis van het niets. On-geloof-lijk. Overal asgrauwe gezichten. Er was een standje van Stichting Correlatie in de foyer, stond een lange rij. Op een gegeven moment werd er een rol niet gewisseld, zat de operator te huilen in een hoekje van het projectiehok.
– Klinkt goed, klinkt goed.
-Ja, geweldig.
– Maar goed. Nu het gesprek van de dag.
– Eh, dat voeren we toch?
– Nee, dit is óns gesprek van de dag. Nu hét gesprek van de dag.
– O, oké. Maar waar gaat dat dan over?
– Eh, wacht even, dat gaat over…. hoe heet-ie ook alweer?
– Eh….?
– Vandervaert!
– O. Wie is dat?
– Samuel Vanderveart. Speelt in het Nationale Elftal.
– Hmm, zegt me niks. Ik volg het hockey al jaren niet meer.
– Ik ook niet.
– Maar goed, die gaat dus scheiden.
– Ach, altijd spijtig. Van?
– Zijn vrouw, neem ik aan?
– Ik bedoel, kennen we die?
– Ja, dat is die tv-presentatrice die in Duitsland werkt, kom, hoe heet ze…
– Is dat niet die eh, die Sylvie!?
– Sylvie ja.
– Dat is het, Sylvia. De Mol?
– Precies. Sylvia de Mol. Die blonde. Zus van die andere De Mol.
– Ja. Joop, meen ik.
– Precies, die. Enfin, die gaan dus uit elkaar.
– Kinderen?
– Geen idee.
– Gemeenschap van goederen, huwelijkse voorwaarden?
– Geen idéé.
– Overspel, huisvredebreuk?
– Geen idéé!
– Hmmm. Tja, het huwelijk. Wat kun je ervan zeggen?
– Het is het één of het ander, zeg ik altijd. Scheiden of bij elkaar blijven.
– Da’s waar ja. Hoewel: je kunt ook uit elkaar gaan, en toch níet scheiden.
– Ja, dat zie je soms ook, dat is zo. Er zijn dus eigenlijk drie opties, in grote lijnen. Bij elkaar blijven, scheiden, of een beetje van allebei.
– Dat lijkt mij een adequate samenvatting.
– Zo….
– Tja….
– Ik weet niks meer, hoor.
– Ik ook niet. Ik sta te denken van heb ik nog wat, maar nee.
– Ik zal je zeggen, ik vind het nog best lastig, zo’n gesprek van de dag.
– Nou, pittig hoor!
– Maar goed. Alle begin is moeilijk. Wittgenstein begrijp je de eerste keer ook niet.
– Zo is het. We proberen het morgen gewoon weer!
– Juist. Oefening baart kunst!
– Fijne dag, Charles.
– Jij ook, Arnout.
Verbind een microfoon aan een luidspreker en plaats de luidspreker zo dat de microfoon zijn golven opvangt. Gevolg: een fluittoon die steeds harder wordt. Dat heet een feedback loop. Bij het bestuderen van de media kunnen natuurkundige principes heel leerzaam zijn. De grote kerngeleerde Werner Heisenberg ontdekte bijvoorbeeld – ik vat het in lekentaal samen – dat het waarnemen van elementaire deeltjes het gedrag van die deeltjes beïnvloedt, zodat wij ze eigenlijk nooit in hun natuurlijke staat zien. Daarom wordt dit ook wel de Heiseberg Onzekerheidsrelatie genoemd. Dit beginsel is van betekenis voor iedereen die waarnemingen doet, van kerngeleerden tot antropologen tot verslaggevers. De ontdekkingsreiziger wil weten hoe het leven van die junglestam is, maar wat hij te zien krijgt is dat leven sínds hij kwam kijken.
Van de feedback loop kunnen mediamakers leren dat de input van het systeem in werkelijkheid de output van datzelfde systeem kan zijn. De media vangen ‘het gesprek van de dag’ op, maar dat kan heel goed de echo zijn van een geluid dat zij zelf geproduceerd hebben. De luidspreker (het nieuws) en de microfoon (de journalist) dienen dus de juiste afstand te bewaren, dan wordt de muziek (de ‘werkelijkheid’) goed weergegeven. Staan zij te dicht bij elkaar, dan klinkt weldra nog slechts gefluit.
Reacties
Eén reacties to “Het gesprek van de dag”
Laat een bericht achter
Briljant!