Bekerpolitiek
Geplaatst op april 13, 2016 | Gearchiveerd onder The Semidaily Kuitenbrouwser | 1 Reactie
– Hallo, daar zijn wij dan weer met Eén op twee van drie tot vier op Radio 5, voorheen van zes tot zeven op Radio 8, binnenkort van negen tot tien op Radio 11. Mijn naam is Tanja Boljé en naast mij zit zoals altijd Tjerk van den Nagtkaerschenmaecker. Tjerk, wat gaan we doen!?
– Het is 2032, wij bestaan dit jaar dertig jaar en dat vieren wij door terug te blikken. Wat waren de belangrijkste ontwikkelingen in die periode? Vandaag praten wij daarover met een oude bekende van ons programma, professor Berend Ottoman, hoogleraar sociocultologie aan de Universiteit van Venlo en auteur van het boek Kickboksen op het Binnenhof. Welkom.
– Dank u.
– Kickboksen op het Binnenhof, wat bedoelt u met die titel?
– Het was meen ik voor ‘t eerst in 2012 dat ik bij u te gast was, en toen hebben wij het ook al gehad over wat ik de sportificatie van de cultuur noem. Je zag dat amusementsprogramma’s op televisie steeds meer het karakter van een toernooi kregen, met afvallers en winnaars, en van daaruit heeft het zich verspreid, en inmiddels is eigenlijk de hele cultuur zo. Dat je naar een klassiek concert gaat en dat je na afloop punten geeft, en dat aan het eind van het seizoen één orkest kampioen wordt, dat vinden wij inmiddels heel normaal, maar dat was toen ondenkbaar. En in dit boek, verkrijgbaar in de betere ebookstore, laat ik dus zien hoe dat in de politiek is gegaan.
– Kunt u een voorbeeld noemen?
– Toen met de asielcrisis van 2015, zag je dat de tegenstanders van die AZC’s precies zo opereerden als voetbalhooligans, met beledigende spreekkoren en intimidatie en zo. Toen waren mensen geschokt.
– Terwijl we dat nu heel normaal vinden.
– Ja. Of neem de politieke tv-debatten. Begin jaren ‘10 zag je al dat daar steeds meer spel- en vermaakselementen aan werden toegevoegd, want de kijkcijfers moesten omhoog en je moest er met het hele gezin naar kunnen kijken, zoals naar Idols. En zoals het nu gaat, met The Vote Of Holland, waarbij de uitslag wordt bepaald met een televote, en dat je daar ook echt zetels mee kunt winnen…
– Dat vinden we nu heel normaal!
– Ja, maar dat was toen ondenkbaar. Herinnert u zich het logo van Trots Op Nederland?
– Eh ja, een schild, met verticale banen in rood, wit, blauw en oranje, toch?
– Precies. Nu hebben vrijwel alle politieke partijen zo’n soort logo.
– Wat heeft dat hiermee te maken, professor?
– Kijk naar de logo’s van Barcelona, Liverpool, Arsenal, Atletico, Juventus, AC Milan, Manchester United, allemaal zo’n schild als beeldmerk. Het is een voetballogo! De politiek heeft dat overgenomen. Eerst Trots Op Nederland, toen Young & United, u weet wel, wat vroeger de FNV was, en nu hebben bijna alle partijen zo’n beeldmerk.
– En de referenda?
– Ja, die hebben ook een belangrijke rol gespeeld. Bij dat eerste Geen Peil referendum in 2016 zag je al dat het in feite niet om beleid ging, laat staan om ideeën, maar om spektakel, om wínnen, om scóren. Dat verdrag waar het om ging is er uiteindelijk ook gewoon gekomen, en dat kon de initiatiefnemers ook helemaal niks schelen, want ‘NEE’ had gewonnen, dáár ging het om. Zij hadden een doelpunt gemaakt en ze werden gehuldigd door een joelende menigte. En daar zie je dus de verschijning van wat ze in Amerika de political prizefighter noemen, de politieke prijsvechter.
– Ik denk dan meteen aan Donald Trump.
– Ja, dat was een van de eerste. Die maakte steeds meer een soort worstelhows van zijn optredens, waarbij hij als een soort Hulk Hogan door de ring liep, met veel dierlijk gebrul en intimidatietactieken. Opmerkingen over grootte van zijn penis, dat soort dingen. Dat was toen nieuw en shockerend.
– Terwijl we dat nu heel normaal vinden.
– Precies. En vorig jaar hadden wij hier op het Binnenhof dus het eerste kickboksdebat. Verassend genoeg gewonnen door Mei Li Vos, die een venijnige jumpkick in huis bleek te hebben.
– Precies. Wat de PvdA zes zetels opleverde.
– Inderdaad. Het is de sportificatie van alles.
– En u zegt: terwijl de politici zich met spektakel en vermaak bezig houden, wordt het land gerund door onzichtbare ambtenaren.
– Daar komt het op neer. Zoiets als Onderwijs2032, terwijl de politiek zijn energie steekt in peilingen en referenda en debatshows, is dat ondertussen geruisloos ingevoerd.
– En dat is goed?
– Nee, het is een catastrofe, maar ja, als je de politieke prijsvechters het beleid laat maken zijn we waarschijnlijk nog slechter af.
– Een sombere conclusie, professor Ottoman.
– Ja, helaas.
– Juist. Wij spraken met professor Berend Ottoman, hoogleraar sociocultologie, over zijn boek Kickboksen op het Binnenhof.
– Zo meteen praten we met Lil Kleine en Ronnie Flex over de financiële crisis in China en, maar nu eerst: muziek!
– Van het album Blood Sports, luistert u naar On Slaughter met No More Mister Nice Guy!
Reacties
Eén reacties to “Bekerpolitiek”
Laat een bericht achter
elektronik sigara forum 2013…
Bekerpolitiek : Jan Kuitenbrouwer…